рашучы, .

  1. Цвёрды ва ўчынках, без хістанняў.

    • Р. чалавек.
  2. Які не дапускае пярэчанняў, цвёрды.

    • Р. адказ.
    • Рашучыя меры.
  3. Найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н.

    • Р. момант.

|| наз. рашучасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)