Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ратапрынт, , м. (спец.).

Друкарская машына малога фармату для друкавання малатыражных выданняў з машынапіснага тэксту, а таксама спосаб такога друкавання (афсетны).

|| прым. ратапрынтны, .

рататар, , м.

Размнажальны апарат для друкавання копій з машынапісу, з рукапісаў, чарцяжоў, малюнкаў.

|| прым. рататарны, .

ратаўнік, , м.

Тое, што і ратавальнік.

|| ж. ратаўніца, .

|| прым. ратаўніцкі, .

ратацыйны, :

  • ратацыйная машына (спец.) — друкарская машына з вярчальнай друкарскай формай.

ратацыя, , ж.

  1. Ратацыйная друкарская машына.

  2. Перыяд часу, на працягу якога ўсе палі якой-н. гаспадаркі павінны быць заняты культурамі ў адпаведнасці з севазваротам (спец.).

ратнік, , м.

  1. Воін (уст.).

  2. У царскай Расіі: радавы салдат дзяржаўнага апалчэння.

ратны, (уст. высок.).

Ваенны, баявы.

  • Р. подзвіг.

ратонда1, , ж. (спец.).

Круглы або паўкруглы невялікі будынак, звычайна з купалам.

|| прым. ратондавы, .

ратонда2, , ж. (спец.).

Верхняе цёплае жаночае адзенне без рукавоў у выглядзе доўгай накідкі.

|| прым. ратондавы, .

ратунак, , м.

Дапамога, аказаная ў выпадку няшчасця; ратаванне, збавенне.

  • Прасіць ратунку.
  • Няма ратунку.