Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

растлумачыць, ; зак.

Раскрыць сэнс чаго-н., зрабіць ясным, зразумелым.

  • Р. рашэнне задачы.

|| незак. растлумачваць, .

|| незак. растлумачваць, .

|| наз. растлумачэнне, .

расток, , м.

  1. гл. рост.

  2. Сцябло расліны ў самым пачатку яго развіцця з семя, клубня або кораня.

  3. -тка. Чаранок з пупышкамі для пасадкі.

  4. перан., звычайна, чаго. Першая прымета развіцця чаго-н.

    • Расткі новага.

|| прым. растковы, .

растравіцца, ; зак.

  1. Моцна раздражніцца чым-н. (разм.).

  2. Паглыбіцца або падняцца ад дзеяння кіслаты або іншых едкіх рэчываў (пра рэльеф малюнка, адбітку).

|| незак. растраўлівацца, і растраўляцца, .

растравіць, ; зак.

  1. Моцна раздражніць (разм.).

  2. Паглыбіць або падняць з дапамогай кіслаты ці іншых едкіх рэчываў выпуклы адбітак на плоскасці (рэльеф; спец.).

|| незак. растраўляць, і растраўліваць, .

|| наз. растраўліванне, .

растранжырваць, ; незак. (разм. неадабр.).

Тое, што і транжырыць.

  • Р. грошы.

|| наз. растранжырванне, .

растрапаны, .

Беспарадачны; раскалмачаны.

  • Растрапаныя валасы.

|| наз. растрапанасць, .

растрапацца, ; зак.

Раскідацца ў беспарадку; раскалмаціцца.

|| незак. растрэпвацца, .

растрапаць, ; зак.

  1. гл. трапаць.

  2. Раскалмаціць, раскідаць у беспарадку.

    • Вецер растрапаў валасы.

|| незак. растрэпваць, .

растрата, , ж.

  1. гл. растраціць.

  2. Незаконна растрачаная сума, маёмасць.

    • Пакрыць растрату.

растратчык, , м.

Чалавек, які зрабіў растрату (у 2 знач.).

|| ж. растратчыца, .