растрапаць, ✂; зак.

  1. гл. трапаць.

  2. Раскалмаціць, раскідаць у беспарадку.

    • Вецер растрапаў валасы.

|| незак. растрэпваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)