Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заўзяты, .

  1. Які з захапленнем займаецца чым-н., аддаецца чаму-н. або напорысты, упарты.

    • З. паляўнічы.
    • Ён быў чалавек з.: што ні задумае, даб’ецца.
  2. Які выконваецца з запалам, напружаны.

    • Заўзятая праца.
    • Заўзятая бойка.

|| наз. заўзятасць, .

заўсёдны, .

Які бывае заўсёды, пастаянны, звычайны.

  • З. госць.
  • Заўсёдныя клопаты.

заўсёды, прысл.

У любы час, пастаянна.

  • З. гатоў.

заўтра, прысл.

  1. На наступны дзень пасля сягонняшняга.

    • Паедзем з.
  2. у знач. наз., нескл., н. Заўтрашні дзень.

    • Адкласці на з. або да з.
    • Шчаслівае сёння і светлае з. (будучае).

заўтрашні, .

Такі, які адбудзецца заўтра.

  • Заўтрашнія заняткі.
  • Клапаціцца пра з. дзень (перан. пра бліжэйшае будучае).

заўчасны, .

Які адбыўся, наступіў раней належнага часу, тэрміну.

  • Заўчасная смерць.
  • Заўчасныя роды.
  • Хвалявацца яшчэ заўчасна (прысл. і яшчэ рана хвалявацца).

|| наз. заўчаснасць, .

заўчора, прысл.

Два дні таму назад.

|| прым. заўчарашні, .

зафарбаваць, ; зак.

Пакрыць, замазаць фарбай.

  • З. пляму.

|| незак. зафарбоўваць, .

|| наз. зафарбоўванне, і зафарбоўка, .

зафастрыгаваць, ; зак.

Зашыць вялікімі шыўкамі.

  • З. складку на сукенцы.

|| незак. зафастрыгоўваць, .

захавальнік, , м.

Той, хто захоўвае што-н., прытрымліваецца чаго-н.

  • З. спадчыны.
  • З. традыцый.

|| ж. захавальніца, .