Verbum

затрымаць, ✂; зак.

1. Перашкодзіць руху каго-, чаго-н., спыніць.

   • З. машыну.
   • На дарозе мяне затрымаў таварыш.
   • З. снег на палях.

2. Прыпыніць, адтэрмінаваць што-н.

   • З. высадку дэсанта.
   • Дажджы затрымалі сяўбу.

3. Вымусіць застацца дзе-н. (на які-н. тэрмін).

   • Мяне затрымалі неадкладныя справы.
   • З. знаёмага.

4. Не зрабіць, не аддаць у час чаго-н.

   • З. зарплату.

5. Запаволіць, спыніць на пэўны час дзеянне чаго-н.

   • З. дыханне.
   • З. крокі.

6. Схапіць, арыштаваць.

   • З. злачынца.

|| незак. затрымліваць, ✂.

|| наз. затрымліванне, ✂, затрыманне, ✂ і затрымка, ✂.

затрымцець, ✂; зак.

1. Пачаць трымцець.

   • Затрымцелі лісты.

2. Замігаць.

   • Затрымцелі агеньчыкі.

3. Закалаціцца, задрыжаць.

   • Сэрца затрымцела ад радасці.

затрэсціся, ✂; зак.

Пачаць трэсціся, дрыжаць.

• З. ад страху.

затузацца, ✂; зак.

Замучыцца, стаміцца ў якіх-н. клопатах, справах.

• Ён зусім затузаўся з маладым канём.

затузаць, ✂; зак.

Тузаючы, замучыць, замарыць.

• З. каня.
• З.хлопца.

затуліцца, ✂; зак. (разм.).

Засланіць сябе чым-н. ад чаго-н. або захінуцца ў што-н., схавацца за каго-, што-н., куды-н.

• З. ад ветру.
• З. ў плашч.
• Хлопчык затуліўся за маці.

|| незак. затульвацца, ✂.

затуліць, ✂; зак.

Закрыць, засланіць чым-н. або схаваць, захінуць у што-н.

• З. твар у каўнер.

|| незак. затульваць, ✂.

затупаць, ✂; зак.

1. Пачаць тупаць.

   • З. нагамі.

2. Захадзіць.

   • Хутка затупаў па хаце.

3. Зайсці, дабрацца куды-н. (разм.).

   • За дзень не спяшаючыся затупаеш у горад.

затухнуць, ✂; зак.

1. Перастаць гарэць, патухнуць.

   • Агонь затух.
   • Спрэчкі затухлі (перан. спыніліся).

2. Слабеючы, перастаць вагацца, заціхнуць, спыніцца.

   • Ваганні глебы затухлі.

|| незак. затухаць, ✂.

затушаваць, ✂; зак.

1. гл. тушаваць.

2. перан. Зрабіць менш выразным, прыметным, згладзіць.

   • З. супярэчнасці.

|| незак. затушоўваць, ✂.