Verbum

затаўчы, ✂; зак. (разм.).

Забіць да паўсмерці, да страты прытомнасці.

• Ледзь не затаўклі яго кулакамі.

затачыць, ✂; зак.

Зрабіць вострым, завастрыць.

• З. свярдзёлак.

|| незак. заточваць, ✂.

|| наз. заточванне, ✂ і заточка, ✂.

|| прым. заточны, ✂.

затвор, ✂, м.

Частка агнястрэльнай зброі для закрывання і адкрывання канала ствала.

• З. вінтоўкі.

|| прым. затворны, ✂.

заткала, ✂, н. (разм.).

Тое, чым затыкаюць, якія-н. адтуліны (скруткі ануч, пакулля і інш.).

• Замест шыбы ў акне тарчала з.

заткаць, ✂; зак.

1. Пакрыць тканым узорам.

   • З. настольнік арнаментам.
   • З. дыван кветкамі.

2. Зацягнуць густой сеткай.

   • Павук заткаў кут павуціннем.

заткнуцца, ✂; зак.

1. Закрыцца, закупорыцца.

   • Бутэлька добра заткнулася.

2. Замаўчаць (разм. груб.).

   • Калі ты ўжо заткнешся?

|| незак. затыкацца, ✂.

заткнуць, ✂; зак.

1. чым. Шчыльна закрыць (адтуліну).

   • З. бутэльку коркам.
   • З. вушы.

2. за што. Засунуць які-н. прадмет за што-н., куды-н.

   • З. сякеру за пояс.

◊

• Заткнуць за пояс каго (што) (разм.) — перасягнуць каго-н. у чым-н.

|| незак. затыкаць, ✂.

затлуміцца, ✂; зак. (разм.).

Страціць здольнасць ясна мысліць, разважаць.

• Галава затлумілася.

|| незак. затлумлівацца, ✂.

|| наз. затлумленне, ✂ і затлум, ✂.

затое, злуч.

Але ў той жа час, аднак.

• Дамогся справядлівасці, з. нажыў сабе ворагаў.

затока, ✂, ж.

1. Невялікі рачны заліў.

2. Месца стаянкі і рамонту рачных суднаў.

|| прым. затокавы, ✂.