затлуміцца, ✂; зак. (разм.).

Страціць здольнасць ясна мысліць, разважаць.

  • Галава затлумілася.

|| незак. затлумлівацца, ✂.

|| наз. затлумленне, ✂ і затлум, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)