Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

распавіць, ; зак.

Развязаць спавівач і вызваліць дзіця ад пялёнак.

  • Р. дзіця.

|| незак. распавіваць, .

|| звар. распавіцца, .

|| незак. распавівацца, .

распагодзіцца, ; безас.; зак.

Пра наступленне яснага, пагоднага надвор’я.

  • К вечару распагодзілася.

|| незак. распагоджвацца, .

распазнаць, ; зак.

  1. Вызначыць, пазнаць па якіх-н. прыкметах.

    • Р. хваробу.
  2. Адрозніць, вылучыць сярод падобных.

  3. Пазнаць у падрабязнасцях, дэталях.

    • Р. мясцовасць.

|| незак. распазнаваць, .

|| наз. распазнанне, і распазнаванне, .

|| прым. распазнавальны, .

  • Р. знак.

распакавацца, ; зак.

  1. Распакаваць свае рэчы (разм.).

    • Прыехаўшы дадому, распакаваліся.
  2. Вызваліцца ад упакоўкі, развязацца.

    • Пакет распакаваўся.

|| незак. распакоўвацца, .

|| наз. распакоўванне, і распакоўка, .

распакаваць, ; зак.

Вызваліць ад упакоўкі.

  • Р. багаж.

|| незак. распакоўваць, .

|| наз. распакоўванне, і распакоўка, .

распалачны, .

Які прызначаецца, служыць для распальвання.

распаліцца, ; зак.

  1. Моцна нагрэцца ад агню, жару.

    • Жалеза распалілася дачырвана.
  2. Пачаць гарэць.

    • Дровы распаліліся.
  3. перан. Моцна ўзрушыцца, расхвалявацца; разгневацца.

|| незак. распальвацца, .

распаліць, ; зак.

  1. Прымусіць гарэць.

    • Р. вогнішча.
  2. Моцна нагрэць агнём дачырвана.

    • Р. жалеза.
  3. перан. Выклікаць узбуджэнне.

    • Р. гнеў.
  4. перан. Развязаць, распачаць (барацьбу, вайну).

    • Р. пажар вайны.

|| незак. распальваць, .

|| наз. распальванне, .

распанелы, (разм.).

Які распанеў.

  • Р. хлопец.

распанець, ; зак. (разм.).

Ператварыцца ў пана, набыць панскія звычкі.

  • Ну ты ўжо зусім распанеў.