распаліць, ✂; зак.

  1. Прымусіць гарэць.

    • Р. вогнішча.

  2. Моцна нагрэць агнём дачырвана.

    • Р. жалеза.

  3. перан. Выклікаць узбуджэнне.

    • Р. гнеў.

  4. перан. Развязаць, распачаць (барацьбу, вайну).

    • Р. пажар вайны.

|| незак. распальваць, ✂.

|| наз. распальванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)