Verbum

tug​¹ [tʌg] n.

1. рыво́к;

give a tug at smth. пацягну́ць за што-н.

2. буксі́р, буксі́рнае су́дна

tug​² [tʌg] v.

1. (at/on) ту́заць, то́ргаць (за);

tug at smb.’s sleeve ту́заць каго́-н. за рука́ў

2. браць на буксі́р

tug of love [ˌtʌgəvˈlʌv] n. BrE, infml спрэ́чка з-за дзяце́й (паміж бацькамі, якія разышліся; паміж роднымі і прыёмнымі бацькамі)

tug of war [ˌtʌgəvˈwɔ:] n. пераця́гванне кана́та; про́ба сіл