tail1 [teɪl] n.
1. хвост
2. ніз; за́дняя ча́стка, за́днік (самалёта, каметы і да т.п.)
3. infml шпік, шпег
♦
heads or tails? аро́л ці рэ́шка?;
have one’s tail between one’s legs infml падку́рчваць хвост, бая́цца;
be on smb.’s tail ісці́ сле́дам;
turn tail кі́нуцца наўцёкі; даць драпака́
tail2 [teɪl] v. ісці́ сле́дам
tail away [ˌteɪləˈweɪ] phr. v. ме́ншаць, памянша́цца;
His voice tailed away into silence. Яго голас (паступова) заціх.
tail off [ˌteɪlˈɒf] phr. v. = tail away: The attendan ce figures tailed off. Наведвальнасць знізілася.
tailback [ˈteɪlbæk] n. до́ўгі хвост машы́н, які́я патра́пілі ў даро́жную про́бку
tailcoat [ˈteɪlkəʊt] n. фрак
tailor [ˈteɪlə] n. краве́ц (які шые для мужчын)
tailoring [ˈtelərɪŋ] n. краве́цтва
tailor-made [ˌteɪləˈmeɪd] adj.
1. зро́блены на зака́з
2. (for) прыстасава́ны, прыда́тны;
He se ems tailor-made for the job. Ён, здаецца, здатны для гэтай працы.
tails [teɪlz] n. pl. = tailcoat
tail lamp [ˈteɪllæmp] n. AmE = tail light
tail light [ˈteɪllaɪt] n. за́дні ліхта́р (у машыне)