Verbum

rule​¹ [ru:l] n.

1. пра́віла; но́рма; пры́нцып;

break the rule пару́шыць пра́віла;

follow the rules выко́нваць пра́вілы;

rules of behaviour пра́вілы паво́дзін;

unwritten rules няпі́саныя пра́вілы

2. прывы́чка, звы́чай;

as a rule як пра́віла;

Make it a rule to get up early. Завядзі сабе правіла ўставаць рана.

3. кірава́нне; ула́да

4. ліне́йка

rule​² [ru:l] v.

1. кірава́ць, панава́ць; улада́рыць

2. выраша́ць (справу); пастанаўля́ць;

The judge ruled that she should have custody. Суддзя пастанавіў, што ёй павінны прызначыць апякунства.

3. ліне́іць, разліне́йваць

♦

rule the roast infml упраўля́ць; распараджа́цца, кама́ндаваць;

rule (smb./smth.) with a rod of iron пра́віць (кім-н./чым-н.) жале́знай руко́й

rule off [ˌru:lˈɔf] phr. v. аддзяля́ць ры́сай; праве́с ці ліне́йкай ры́су

rule out [ˌru:lˈaʊt] phr. v. выключа́ць;

He was ru led out of the game. Яго выключылі з гульні.

ruler [ˈru:lə] n.

1. праві́цель

2. ліне́йка

ruling​¹ [ˈru:lɪŋ] n. пастано́ва, рашэ́нне

ruling​² [ˈru:lɪŋ] adj. які́ мае ўла́ду, кіру́ючы