Verbum

preach [pri:tʃ] v.

1. прапаве́даваць (таксама перан.);

Christ began to preach to large crowds. Хрыстос пачаў прапаведаваць вялікім натоўпам людзей.

2. чыта́ць про́паведзь

3. павуча́ць, чыта́ць мара́ль

♦

preach to the converted ≅ лама́цца ў адчы́неныя дзве́ры

preacher [ˈpri:tʃə] n.

1. прапаве́днік

2. свята́р; па́стар

preamble [priˈæmbl, ˈpri:æmbl] n. fml прэа́мбула; прадмо́ва, усту́п; пача́так

prearrange [ˌpri:əˈreɪndʒ] v. падрыхто́ўваць за́гадзя, планава́ць

prearranged [ˌpri:əˈreɪndʒd] adj. запланава́ны, падрыхтава́ны за́гадзя;

At a prearranged signal everyone stood up. Па ўмоўленым сігнале ўсе ўсталі.

precarious [prɪˈkeəriəs] adj.

1. небяспе́чны, рызыко́ўны

2. ненадзе́йны, няпэ́ўны;

a pre carious peace ненадзе́йны мір

precaution [prɪˈkɔ:ʃn] n. (звыч. pl.) засцяро́га;

take precautions against smth. прыма́ць ме́ры засцяро́гі су́праць чаго́-н.

precede [prɪˈsi:d] v.

1. папярэ́дзіць

2. быць/знахо́дзіцца ўпе́радзе

3. : (with) She preceded the discussion with a few words. Яна сказала некалькі слоў перад абмеркаваннем.

precedence [ˈpresɪdəns] n. прыярытэ́т, першачарго́васць; першынство́, старшынство́;

in order of precedence па чарзе́;

have/take precedence over быць больш ва́жным/зна́чным; займа́ць больш высо́кае стано́вішча

precedent [ˈpresɪdənt] n. прэцэдэ́нт;

without precedent які́ не ма́е прэцэдэ́нту