Verbum

cop​¹ [kɒp] n. infml

1. паліцэ́йскі, коп

2. злаўле́нне, злоў

♦

not much cop BrE не ве́льмі до́бры, не Бог ве́дае які́, не ве́льмі каб

cop​² [kɒp] v.

1. атрыма́ць або́ перажы́ць што-н. непрые́мнае

2. заўва́жыць, прыме́ціць

3. infml злаві́ць, заста́ць, накры́ць, засту́каць;

cop smb. at it злаві́ць каго́-н. на ме́сцы злачы́нства

♦

cop it BrE, slang атрыма́ць на ганя́й; тра́піць у непрые́мнае стано́вішча

cope [kəʊp] v. (with) спраўля́цца, упраўля́цца

copeck [ˈkəʊpek] n. капе́йка

copier [ˈkɒpiə] n. ксеракапірава́льная машы́на = photocopier

copious [ˈkəʊpiəs] adj. бага́ты; вялі́кі; шыро́кі; шчо́дры;

a copious vocabulary бага́ты сло́ўнікавы запа́с;

a copious writer пладаві́ты пісьме́ннік

copiously [ˈkəʊpiəsli] adv. бага́та, шчо́дра

copper [ˈkɒpə] n.

1. медзь

2. pl. coppers медзякі́ (медныя грошы)

3. BrE, infml паліцэ́йскі

coppery [ˈkɒpəri] adj.

1. ме́днага ко́леру

2. які́ змяшчае ў сабе́ медзь

copra [ˈkɒprə] n. bot. ко́пра