Verbum

blind​¹ [blaɪnd] n.

1. што́ра; наве́с (над вітрынай);

a venetian blind жалюзі́

2. адгаво́рка; падма́н, вы́думаная прычы́на

blind​² [blaɪnd] adj.

1. сляпы́;

go blind асле́пнуць

2. той, хто не ба́чыць, не звярта́е ўва́гі, не заўважа́е;

be blind to smb.’s faults не заўважа́ць чыі́х-н. хі́баў;

be blind to the future не заду́мвацца аб бу́дучым

3. засле́плены; бязду́мны, безразва́жны;

blind faith сляпа́я ве́ра

4. ледзь ба́чны, схава́ны; непрыкме́тны;

a blind road ледзь прыкме́тная даро́га;

a blind stitch патайно́е шво

♦

as blind as a bat ≅ сляпы́ як крот;

turn a blind eye to smth. не звярта́ць на што-н. ува́гі;

the blind leading the blind сляпы́ вядзе́ сляпо́га

blind​³ [blaɪnd] v.

1. асляпля́ць; сляпі́ць во́чы;

He was blinded in the explosion. Ён аслеп падчас выбуху.

2. (to) асляпля́ць, ура́жваць, мо́цна здзіўля́ць;

blind smb. to the truth зрабі́ць каго́-н. сляпы́м да пра́ўды

blindfold​¹ [ˈblaɪndfəʊld] adj.

1. з завя́занымі вачы́ма

2. неразва́жны, неасцяро́жны; той, хто дзе́йнічае ўсляпу́ю

blindfold​² [ˈblaɪndfəʊld] v.

1. завя́зваць во́чы

2. зацямня́ць, перашкаджа́ць ба́чыць (што-н.) або́ разабра́цца (у чым-н.);

Prejudices blindfold the mind. Забабоны асляпляюць розум.

blindfold​³ [ˈblaɪndfəʊld] adv.

1. з завя́занымі вачы́ма;

know one’s way blindfold до́бра ве́даць даро́гу

2. бязду́мна, усляпу́ю;

act blindfold дзе́йнічаць усляпу́ю

blindly [ˈblaɪndli] adv.

1. во́бмацкам

2. неразва́жна, наўздага́д; машына́льна;

He blindly followed the friend’s advice. Ён, не падумаўшы, паслухаўся парады сябра.

blindness [ˈblaɪndnəs] n.

1. слепата́

2. асляпле́нне

3. бязду́мнасць, неразва́жнасць

blind alley [ˌblaɪndˈæli] n. тупі́к

blind date [ˌblaɪndˈdeɪt] n. нала́джаная сустрэ́ча незнаёмых мужчы́ны і жанчы́ны