Verbum

blind​³ [blaɪnd] v.

1. асляпля́ць; сляпі́ць во́чы;

He was blinded in the explosion. Ён аслеп падчас выбуху.

2. (to) асляпля́ць, ура́жваць, мо́цна здзіўля́ць;

blind smb. to the truth зрабі́ць каго́-н. сляпы́м да пра́ўды