Verbum

entrenched [ɪnˈtrentʃt] adj. мо́цны, укаране́лы;

entrenched habits укаране́лыя звы́чаі

entrust [ɪnˈtrʌst] v. (to, with) давяра́ць, даруча́ць;

I entrusted the task to him/I entrusted him with the task. Я даручыў яму гэта заданне.

entry [ˈentri] n.

1. увахо́д; уе́зд;

No entry (надпіс). Увахо́д/уе́зд забаро́нены;

an entry visa уязна́я ві́за

2. (into) увахо́джанне, уступле́нне;

the entry into war уступле́нне ў вайну

3. за́піс (у кнізе, дзённіку і да т.п.)

4. арты́кул (у слоўніку);

The dictionary has 30,000 entries. Слоўнік змяшчае 30 000 слоў.

enumerate [ɪˈnju:məreɪt] v. fml пералі́чваць

enumeration [ɪˌnju:məˈreɪʃn] n. fml пералі́к

enunciate [ɪˈnʌnsieɪt] v.

1. выра́зна вымаўля́ць (словы)

2. fml выка́зваць ду́мкі я́сна і дакла́дна

envelop [ɪnˈveləp] v. fml (in) аху́тваць; заго́ртваць;

enveloped in mystery аху́таны таямні́цай

envelope [ˈenvələʊp] n. канве́рт;

a stamped envelope канве́рт з ма́ркай

enviable [ˈenviəbl] adj. зайздро́сны; які́ абуджае за́йздрасць;

an enviable position зайздро́снае стано́вішча

envious [ˈenviəs] adj. (of) зайздро́сны; зайздро́слівы;

I was envious of his success. Я зайздросціў яго поспеху.