Verbum

twin​¹ [twɪn] n.

1. pl. twins двайня́ты, блізня́ты, блізнюкі́

2. па́рная рэч

3. pl. astron. the Twins Блізня́ты (сузор’е)

4. pl. astrol. the Twins Блізня́ты (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

twin​² [twɪn] v.

1. аб’ядно́ўваць, злуча́ць; быць блізнюко́м;

He twins with me. Ён мой блізнюк.

2. парадні́ць;

Міnsk is twinned with Nottingham. Мінск – горад-пабрацім Нотынгема.

twine​¹ [twaɪn] n. шнуро́к; шпага́т; ссука́ная ні́тка

twine​² [twaɪn] v.

1. віць; ві́цца

2. звіва́ць, ссу́кваць;

twine threads into a rope скру́чваць ні́ткі ў вяро́ўку;

twine a wreath пле́сці вяно́к

3. абвіва́ць; абвіва́цца;

The ivy twined round the tree. Плюшч абвіваў дрэва.

twinge [twɪndʒ] n.

1. пры́ступ рэ́зкага бо́лю

2. паку́ты, згрызо́та (дакору, сумлення і да т.п.);

a twinge of guilt паку́тлівае ўсведамле́нне сваёй віны́;

twinges of consience му́кі сумле́ння

twinkle​¹ [ˈtwɪŋkl] n.

1. міга́нне, мігаце́нне, мігце́нне; зіхаце́нне;

the twinkle of the stars мігаце́нне зо́рак

2. і́скарка, бляск (гумару, радасці і да т.п.);

a humorous twinkle in smb.’s eyes іскры́нкі гу́мару ў чыі́х-н. вача́х

twinkle​² [ˈtwɪŋkl] v. бліскаце́ць, зіхаце́ць, мігаце́ць, мігце́ць;

Her eyes twinkled with merriment. Яе вочы зіхацелі ад весялосці.

twinkling [ˈtwɪŋklɪŋ] n. мірг

♦

in the twinkling of an eye мі́гам, у адзі́н мо́мант

twinset [ˈtwɪnset] n. BrE двайны́ кампле́кт, дво́йка (кардыган і джэмпер)

twin beds [ˌtwɪnˈbedz] n. pl. два аднаспа́льныя ло́жкі (у адным пакоі)