Verbum

embarrassing [ɪmˈbærəsɪŋ] adj. які́/што бянтэ́жыць;

embarrassing questions нетакто́ўныя/недаліка́тныя пыта́нні;

an embarrassing situation няёмкае стано́вішча

embarrassment [ɪmˈbærəsmənt] n.

1. (at) збянтэ́жанасць

2. перашко́да; цяжа́р; даку́ка;

financial embarrassment даўгі́, безграшо́ўе

♦

an embarrassment of riches зана́дта бага́ты вы́бар

embassy [ˈembəsi] n. пасо́льства, амбаса́да

embattled [ɪmˈbætld] adj. fml

1. той, які́ знаходзіцца ў ця́жкім стано́вішчы (пра чалавека, фірму, арганізацыю і да т.п.)

2. акру́жаны, абкру́жаны (ворагамі)

embed [ɪmˈbed] v.

1. (in) замацо́ўваць (у чым-н.); мо́цна трыма́цца (у чым-н.)

2. укараня́цца (пра ідэі, пачуцці); запада́ць (у душу); урэ́звацца (у памяць)

embellish [ɪmˈbelɪʃ] v. fml

1. (with) упрыго́жваць

2. прыма́ньваць, прысачыня́ць

ember [ˈembə] n. звыч. pl. пры́сак, гара́чы по́пел; вуго́лле, што яшчэ́ тле́е

embezzle [ɪmˈbezl] v. прысво́йваць, растра́чваць (чужыя грошы)

embezzlement [ɪmˈbezlmənt] n. растра́та, крадзе́ж

embitter [ɪmˈbɪtə] v. азлабля́ць; раззлава́ць; выкліка́ць го́рыч