Verbum

assay​² [əˈseɪ] v. аналізава́ць сплаў ці рэ́чыва; правяра́ць, дасле́даваць

assemblage [əˈsemblɪdʒ] n. fml

1. збор; кале́кцыя (пра рэчы); гру́па (людзей)

2. збо́рка; манта́ж

assemble [əˈsembl] v.

1. збіра́ць; збіра́цца;

All the students were asked to assemble in the main hall. Усіх студэнтаў папрасілі сабрацца ў актавай зале.

2. збіра́ць (часткі мэблі, механізмаў і да т.п.)

assembly [əˈsembli] n.

1. асамбле́я; заканада́ўчы о́рган;

the UN General Assembly Генера́льная Асамбле́я Арганіза́цыі Аб’ядна́ных На́цый

2. сход

3. пасяджэ́нне

4. збо́рка (частак мэблі, механізмаў і да т.п.)

assembly line [əˈsembliˌlaɪn] n. канве́ер

assembly plant [əˈsembliˌplɑ:nt] n. збо́рачны цэх

assembly room [əˈsembliˌrʊm] n. за́ла пасяджэ́нняў; а́ктавая за́ла

assent​¹ [əˈsent] n. fml (to) зго́да (на што-н.); прыня́цце прапано́вы

assent​² [əˈsent] v. fml (to) згаджа́цца, пагаджа́цца; даць зго́ду (на што-н.);

He didn’t assent to the terms they proposed. Ён не згадзіўся на тыя ўмовы, якія яны прапанавалі.

assert [əˈsɜ:t] v.

1. сцвярджа́ць, упэ́ўніваць, запэ́ўніваць;

He continued to assert that he was innocent. Ён настойліва сцвярджаў, што не вінаваты.

2. адсто́йваць (правы, пункт гледжання); насто́йваць (на сваіх правах);

assert one’s independence адсто́йваць сваю́ самасто́йнасць/незале́жнасць;

assert oneself самасцвярджа́цца

assertion [əˈsɜ:ʃn] n.

1. сцве́рджанне, зая́ва

2. упэ́ўніванне, запэ́ўніванне

assertive [əˈsɜ:tɪv] adj.

1. напо́рысты, упэ́ўнены

2. самаўпэ́ўнены, саманадзе́йны;

in an assertive tone аўтарытэ́тным то́нам

assess [əˈses] v.

1. ацэ́ньваць (таксама перан.);

assess a situation ацані́ць сітуа́цыю

2. вызнача́ць, устана́ўліваць су́му (падатку, штрафу);

assess damages вызнача́ць су́му грашо́вай кампенса́цыі