speech [spi:tʃ] n.
1. мо́ва, маўле́нне; мо́ўная дзе́йнасць;
a figure of speech ling. фігу́ра мо́вы;
a part of speech ling. часці́на мо́вы;
be slow of speech гавары́ць паво́льна;
speech habits маўле́нчыя на́выкі;
express thoughts by spe ech выка́зваць ду́мкі ўслы́х;
He was startled beyond speech. Ён анямеў ад здзіўлення.
2. гаво́рка, вымаўле́нне;
colloquial speech гутарко́вая мо́ва;
free speech бесцырымо́нная гу́тарка;
London spe ech ло́нданскі дыяле́кт;
He is Irish by his speech. Ён ірландзец, пра што сведчыць яго вымаўленне.
3. (on/about) прамо́ва, выступле́нне, спіч;
an opening/a closing speech усту́пная/заклю́чная прамо́ва;
freedom of speech свабо́да сло́ва;
a speech of welcome прывіта́льная прамо́ва;
make/deliver/give a speech выступа́ць з прамо́ваю
4. размо́ва;
give speech to one’s feelings знайсці́ сло́вы для выка́звання сваі́х пачу́ццяў
♦
speech is silver, silen ce is golden сло́ва – срэ́бра, маўча́нне – зо́лата