Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

fingerprint [ˈfɪŋgəprɪnt] n. адбі́так/след па́льца(ў)

fingertip [ˈfɪŋgətɪp] n. ко́нчык па́льца

have smth. at one’s fi ngertips

1) ве́даць што-н. як свае́ пяць па́льцаў

2) мець што-н. пад руко́й/у непасрэ́днай блі́зкасці; трыма́ць што-н. напагато́ве

finicky [ˈfɪnɪki] adj.

1. перабо́рлівы

2. карпатлі́вы;

a finicky job карпатлі́вая пра́ца

finish1 [ˈfɪnɪʃ] n. кане́ц, завяршэ́нне, фі́ніш

from start to finish з пача́тку да канца́

finish2 [ˈfɪnɪʃ] v.

1. канча́ць; канча́цца

2. sport фінішава́ць;

He finished second. Ён фінішаваў другім.

finish off [ˌfɪnɪʃˈɒf] phr. v. завярша́ць, даво́дзіць да канца́

finish up [ˌfɪnɪʃˈʌp] phr. v. infml

1. (нарэ́шце) апыну́цца (дзе-н.); аказа́цца ў які́м-н. стано́вішчы;

He finished up in jail. Ён апынуўся ў турме.

2. дае́сці, дапі́ць

finished [ˈfɪnɪʃt] adj.

1. заве́ршаны

2. : be finished

1) ско́нчыць;

Are you finished with your work? Ты скончыў сваю працу?

2) прапа́сці, тра́піць у бязвы́хаднае стано́вішча;

If he refuses to help us we’re finished. Калі ён не згодзіцца памагчы нам, мы прапалі.

finishing [ˈfɪnɪʃɪŋ] adj. апо́шні;

the finishing touches апо́шні штрых, заклю́чны ако́рд

finite [ˈfaɪnaɪt] adj.

1. абмежава́ны

2. ling. асабо́вы (пра дзеяслоў)

Finn [fɪn] n. фін; фі́нка;

the Finns фі́ны

Finnish1 [ˈfɪnɪʃ] n. фі́нская мо́ва