Verbum

ва прыназоўнік

Ужыв. замест прыназоўнік «у» перад словамі, што пачынаюцца з «у» і ў спалучэнні «ва мне», напр. ва універсітэце, ва ўзросце, ва ўсіх.

ваба назоўнік | жаночы род

Прывабліванне (птушак, звяроў) падробленым голасам (гукам).

вабны прыметнік

Які вабіць, зачароўвае сваім выглядам, прывабны.

|| назоўнік: вабнасць.

вабік назоўнік | мужчынскі род

Дудачка, свісток і інш. прылады паляўнічых, пры дапамозе якіх у час палявання падзываюць птушак або звяроў, падрабляючы іх голас.

вабіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Захапляючы, зачароўваючы сваім выглядам, прыцягваць да сябе.

   • Поўдзень вабіць сваей прыродай.

2. Падзываць птушак, звяроў, падрабляючы іх голас.

   • В. свістам птушак.

|| закончанае трыванне: павабіць.

вавёрка назоўнік | жаночы род

Звярок роду млекакормячых атрада грызуноў з пушыстым хвастом, а таксама футра гэтага звярка.

|| прыметнік: вавёркавы. Вавёркавае футра.

вавілонскі прыметнік

Гл. стоўпатварэнне.

вага​¹ назоўнік | жаночы род

Тоўстая жэрдка або бервяно для падважвання цяжкіх прадметаў.

вага​² назоўнік | жаночы род

1. толькі адз. Цяжар каго-, чаго-н., які вызначаецца ўзважваннем.

   • Вызначыць вагу товару.
   • Вагой у дваццаць кілаграмаў.
   • Меры вагі.
   • Барэц цяжкай вагі.
   • На вагу золата (вельмі дорага).

2. толькі адз., пераноснае значэнне: Уплыў, аўтарытэт, значэнне.

   • Мець вагу ў калектыве.

3. Прылада для ўзважвання чаго-н.

   • Аўтаматычныя вагі.

|| прыметнік: вагавы.

• Вагавыя катэгорыі барцоў.
• В. збор.

вагаг назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Рычаг для рэгулявання чаго-н. або кіравання чым-н.