ва́біць, ✂; незак.

  1. Захапляючы, зачароўваючы сваім выглядам, прыцягваць да сябе.

    • Поўдзень вабіць сваёй прыродай.

  2. Падзываць птушак, звяроў, падрабляючы іх голас.

    • В. свістам птушак.

|| зак. павабіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)