удел
I муж. ист. удзел,
-ла муж.
II муж. (участь) доля,
-лі жен., лёс,
род. лёсу
муж.
достаться в удел — выпасці на долю
удельный
I ист. удзельны
II физ., хим. и пр. удзельны
удельный вес — удзельная вага
удерж
без удержу — без упыну (упынку)
не знать удержу — не мець (не ведаць) упыну (упынку)
нет удержу — няма ўпыну (упынку)
удержание
1) утрыманне, -ння ср.
2) (из зарплаты) вылічэнне, -ння ср., утрыманне, -ння ср.
удержанный
1) утрыманы
стрыманы
2) вылічаны, мног. павылічаны, павылічваны, утрыманы
см. удержать
удержать
совер.
1) утрымаць
(сдержать) стрымаць
он еле удержал в руках тяжёлый камень — ён ледзь утрымаў у руках цяжкі камень
ничто не могло удержать его дома — нішто не магло ўтрымаць яго дома
он удержал возглас удивления — ён стрымаў выгук здзіўлення
лошадей не удержишь — коней не ўтрымаеш (не стрымаеш)
удержать от необдуманного поступка — стрымаць (утрымаць) ад неабдуманага ўчынку
удержать свои позиции — утрымаць свае пазіцыі
удержать в памяти — утрымаць у памяці
2) (вычесть) вылічыць, мног. павылічаць, павылічваць, утрымаць
удержать аванс — вылічыць (утрымаць) аванс