Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

удушать

несовер. прям., перен. душыць, задушваць

удушваць

удушаться

страд. душыцца, задушвацца

удушвацца

удушающий

1) прич. які (што) душыць, які (што) задушвае

які (што) удушвае

2) прил. задушлівы

удушлівы

удушение

задушэнне, -ння ср.

удушэнне, -ння ср.

(неоконч. действие) душэнне, -ння ср.

задушванне, -ння ср.

удушванне, -ння ср.

удушённый

задушаны

удушаны

удушить

совер. задушыць

удушыць

удушливо

нареч. задушліва

удушліва

удушливость

задушлівасць, -ці жен.

удушлівасць, -ці жен.

удушливый

в разн. знач. задушлівы

удушлівы

удушливые газы — удушлівыя газы

удушливый воздух — задушлівае (удушлівае) паветра

удушливая среда перен. — удушлівае асяроддзе

удушье

мед. удушша, -шша ср.

припадок удушья — прыпадак удушша