Verbum

услаждённый

уст. нацешаны

усланный

1) пасланы

высланы, мног. павысыланы

адасланы, мног. паадсыланы

засланы, мног. пазасыланы

сасланы, мног. пассыланы

2) пасланы

см. услать

услать

совер.

1) (послав, удалить) паслаць

(выслать) выслаць, мног. павысылаць

(отослать) адаслаць, мног. паадсылаць

(заслать) заслаць, мног. пазасылаць

(сослать) саслаць, мног. пассылаць

2) (послать за чем-либо) разг. паслаць

уследить

совер.

1) (устеречь) упільнаваць (каго-што), дапільнаваць (каго-што)

2) перен. (не упустить из внимания) усачыць, дасачыць

услеживать

несовер.

1) (устерегать) упільноўваць (каго-што), дапільноўваць (каго-што)

2) перен. (не упускать из внимания) усочваць, дасочваць

условие

ср. в разн. знач. умова, -вы жен.

условиться

совер. умовіцца

(уговориться) дамовіцца, дагаварыцца

условленный

прич., прил. умоўлены

дамоўлены, дагавораны

условливаться

несовер. умаўляцца

(уговариваться) дамаўляцца, дагаварвацца

условно

нареч. умоўна