ударенный
1) удараны, выцяты
2)
ударенный
1) удараны, выцяты
2)
ударить
1) (нанести удар) ударыць, выцяць
(стукнуть) стукнуць
2)
3) (с силой начаться — о явлениях природы) прыціснуць
прыпячы
лінуць, хлынуць
4)
(в голову) ударыць, стукнуць
5) (о музыке, пляске)
удариться
1) ударыцца, выцяцца
(стукнуться) стукнуцца
2) (попасть во что) стукнуцца (у што, аб што)
3)
пусціцца
пачаць (рабіць што-небудзь)
4)
(пуститься) пусціцца
ударник
I (передовой работник) ударнік, -каударница
ударніца, -цы
ударнический
ударніцкі
ударничество
ударніцтва, -ва
ударно
ударность
I ударнасць, -ціударный
I (связанный с массовым движением ударников) ударны