ударить
совер.
1) (нанести удар) ударыць, выцяць
(стукнуть) стукнуць
ударить палкой — ударыць (выцяць, стукнуць) палкай
ударить по столу — стукнуць (ударыць) па стале
2) в др. знач. ударыць
молния ударила в дерево — маланка ўдарыла у дрэва
ударить в набат — ударыць у звон
ударить на врага — ударыць на ворага
ударить во фланг — ударыць у фланг
ударить в штыки — ударыць у штыкі
ударить по недостаткам — ударыць па недахопах
3) (с силой начаться — о явлениях природы) прыціснуць
прыпячы
лінуць, хлынуць
ударил мороз — прыціснуў мароз
ударила жара — прыпякла гарачыня
ударил ливень — лінуў (хлынуў) дождж
4) безл. (внезапно охватить, бросить в жар, в пот и т.п.) разг. кінуць
(в голову) ударыць, стукнуць
его ударило в пот — яго кінула ў пот
от испуга в голову ударило — ад спалоху ў галаву ўдарыла
5) (о музыке, пляске) разг. урэзаць, прыўдарыць
ударить по карману — ударыць па кішэні
ударить по рукам — ударыць па руках
не ударить в грязь лицом — не ударыць у гразь тварам, не ўпасці ў гразь тварам
палец о палец не ударить — пальцам не паварушыць, пальцам аб палец не ударыць