Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

установить

совер.

1) (поместить) устанавіць

(поставить) паставіць

установить машину — устанавіць машыну

установить в ряд прост. — устанавіць (паставіць) у рад

2) (узаконить) устанавіць

(определить) вызначыць

(наладить) наладзіць

установить диктатуру пролетариата — устанавіць дыктатуру пралетарыяту

установить рекорд — устанавіць рэкорд

установить цены — устанавіць (вызначыць) цэны

установить сношения — наладзіць зносіны

3) (доказать) устанавіць

(обнаружить) выявіць

установить истину — устанавіць праўду

установить залежи угля — выявіць паклады вугалю

4) (организовать, устроить) устанавіць

установить порядок (очередь) — устанавіць парадак (чаргу)

установиться

1) (определиться, наступить) устанавіцца

(стать устойчивым) усталявацца

(наладиться) наладзіцца

установился твёрдый порядок — устанавіўся (наладзіўся) цвёрды парадак

установилась тишина — устанавілася цішыня

погода ещё не установилась — надвор’е яшчэ не ўсталявалася (не наладзілася)

установилась связь между центром и периферией — наладзілася сувязь паміж цэнтрам і перыферыяй

2) (сложиться) скласціся

(сформироваться) сфарміравацца

(выработаться) выпрацавацца

характер не установился — характар не склаўся (не сфарміраваўся)

почерк у него ещё не установился — почырк у яго яшчэ не выпрацаваўся

установка

в разн. знач. устаноўка, -кі жен.

установка телефона — устаноўка тэлефона

котельная установка — кацельная ўстаноўка

взять установку на повышение качества — узяць устаноўку на павышэнне якасці

по установкам центра — па ўстаноўках цэнтра

установление

ср.

1) (действие) устанаўленне, -ння ср.

вызначэнне, -ння ср.

наладжванне, -ння ср.

выяўленне, -ння ср.

см. установить

2) (то, что установлено) устанаўленне, -ння ср.

(закон) закон, -ну муж.

установленный

1) устаноўлены

пастаўлены

2) устаноўлены

вызначаны

наладжаны

3) устаноўлены

выяўлены

4) устаноўлены

см. установить

установлять

несовер. прост. см. устанавливать

установляться

несовер. прост. см. устанавливаться

установочный

в разн. знач. установачны

установочная гайка — установачная гайка

установочные тезисы — установачныя тэзісы

установщик

устаноўшчык, -ка муж.

установщица

устаноўшчыца, -цы жен.