Verbum

успешный

паспяховы

успокаивание

1) супакойванне, -ння ср., заспакойванне, -ння ср.

2) сцішванне, -ння ср., суцішванне, -ння ср.

3) уціхамірванне, -ння ср.

см. успокаивать

успокаивать

несовер.

1) супакойваць, заспакойваць

2) (смягчать) сцішваць, сцішаць, суцішаць, суцішваць, сунімаць

3) (укрощать) разг. уціхамірваць

успокаиваться

1) супакойвацца, заспакойвацца

2) (утихать) сцішвацца, сцішацца, суцішацца, суцішвацца, сунімацца

3) (угомоняться) уціхамірвацца

4) страд. супакойвацца, заспакойвацца

сцішвацца, сцішацца, суцішацца, суцішвацца, сунімацца

уціхамірвацца

см. успокаивать

успокаивающее

сущ. мед. заспакаяльнае, -нага ср.

успокаивающий

1) прич. які (што) супакойвае, які (што) заспакойвае

які (што) суцішвае (сцішае, суцішае, суцішвае), які (што) сунімае

які (што) уціхамірвае

см. успокаивать

2) прил. заспакаяльны

успокоение

ср.

1) (действие) заспакаенне, -ння ср., супакаенне, -ння ср.

неоконч. супакойванне, -ння ср., заспакойванне, -ння ср.

сцішванне, -ння ср., суцішванне, -ння ср.

уціхаміранне, -ння ср.

неоконч. уціхамірванне, -ння ср.

см. успокаивать

2) (состояние) заспакаенне, -ння ср., супакой, -кою муж., спакой, -кою муж.

успокоенность

жен. заспакоенасць, -ці жен.

(спакой) супакой, -кою муж.

успокоенный

1) прич. супакоены, заспакоены

сцішаны, суцішаны, суняты

уціхаміраны

см. успокоить

2) прил. заспакоены

(спокойный) спакойны

успокоительно

нареч. заспакойліва, супакойліва