сова́
Verbum
анлайнавы слоўніксова́ние
1. со́ванне, -ння
2. ты́цканне, -ння
3. падсо́ўванне, -ння
сова́ть
1. со́ваць, усо́ўваць, засо́ўваць; (запихивать) запіха́ць, запі́хваць; (погружать, опускать) усо́ўваць, саджа́ць, уса́джваць;
сова́ть ве́щи в чемода́н со́ваць (запіха́ць, запі́хваць) рэ́чы ў чамада́н;
сова́ть ру́ку в во́ду саджа́ць руку́ ў ваду́;
2. (небрежно давать) ты́цкаць, со́ваць;
сова́ть кни́гу в ру́ки ты́цкаць (со́ваць) кні́гу ў ру́кі;
3. (давать взятку) падсо́ўваць;
4. (тыкать чем-н.) со́ваць, со́ўгаць, ты́цкаць;
◊
сова́ть нос со́ваць (утыка́ць) нос;
не суй нос не в свой вопро́с
сова́ться
1. (устремляться) су́нуцца; (лезть) ле́зці;
2. (вмешиваться) мяша́цца;
3.
совере́н (монета) саверэ́н, -на
соверша́ть
1. (делать) рабі́ць; чыні́ць, учыня́ць; (о чём-л. дурном) твары́ць, вытвара́ць; (производить) право́дзіць; (осуществлять) здзяйсня́ць, ажыццяўля́ць; (исполнять) выко́нваць; (вершить) вяршы́ць;
2. (условие, сделку
3. (об обряде) спраўля́ць; рабі́ць; (о богослужении) адпраўля́ць;
соверша́ться
1. (происходить) адбыва́цца; (случаться) здара́цца;
2. (делаться) рабі́цца; учыня́цца; (осуществляться) здзяйсня́цца, ажыццяўля́цца; (сбываться) збыва́цца;
3.
соверше́ние
1. учыне́нне, -ння
2. (условия, сделки
3. (обряда) спраўля́нне, -ння
соверше́нно
соверше́нно глухо́й зусі́м глухі́;
соверше́нно разде́тый зусі́м раздзе́ты;
соверше́нно ве́рно зусі́м пра́вільна;
соверше́нно всё усё чы́ста.
совершенноле́тие