Verbum

сор м. сме́цце, -цця ср.;

◊

выноси́ть сор из избы́ выно́сіць сме́цце з ха́ты.

соразме́ренный суразме́раны; разлі́чаны ў адпаве́днасці (з чым);

соразме́рить сов. суразме́раць; разлічы́ць у адпаве́днасці (з чым);

соразме́рно нареч. суразме́рна; адпаве́дна (з чым);

соразме́рность суразме́рнасць, -ці ж.; адпаве́днасць, -ці ж. (чаму);

соразме́рный суразме́рны; адпаве́дны (з чым);

соразмеря́ть несов. суразме́рваць; разлі́чваць у адпаве́днасці (з чым);

соразмеря́ться

1. суразме́рвацца; разлі́чвацца ў адпаве́днасці (з чым);

2. страд. суразме́рвацца.

соразмышле́ние суразважа́нне, -ння ср.

сора́тник прям., перен. папле́чнік, -ка м.;