Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сраба́тывание ср. дзе́йнічанне, -ння ср., рабо́та, -ты ж.;

сраба́тывать несов., техн. дзе́йнічаць, рабі́ць;

механи́зм не сраба́тывает механі́зм не дзе́йнічае (не ро́біць).

сраба́тыватьсяI несов. (изнашиваться, стираться от работы) спрацо́ўвацца, зно́швацца, сціра́цца.

сраба́тыватьсяII несов. (достигать слаженности в работе) спрацо́ўвацца.

срабо́танностьI спрацава́насць, -ці ж., зно́шанасць, -ці ж.

срабо́танностьII спрацава́насць, -ці ж.; см. срабо́татьсяII.

срабо́танный

1. (сделанный) зро́блены;

2. (стёршийся) зно́шаны; сцёрты, спрацава́ны.

срабо́тать сов.

1. (сделать) разг. зрабі́ць;

2. техн. зрабі́ць, адмо́віць, спрацава́ць;

механи́зм не срабо́тал механі́зм не зрабі́ў, механі́зм адмо́віў, механі́зм не спрацава́ў;

автома́тика срабо́тала аўтама́тыка спрацава́ла.

срабо́татьсяI сов. (износиться, стереться от работы) спрацава́цца, знасі́цца, сце́рціся.

срабо́татьсяII сов. (достигнуть слаженности, согласованности в работе) спрацава́цца.