Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сробе́ть сов., разг. збая́цца, спужа́цца, спало́хацца;

он не сробе́л пе́ред враго́м ён не збая́ўся (не спужа́ўся, не спало́хаўся) во́рага.

сро́вненный зраўнава́ны, вы́раўнаваны;

сровня́ть сов. зраўнава́ць, вы́раўнаваць;

сровня́ться зраўнава́цца, вы́раўнавацца.

сроднённый зро́днены, параднёны.

сродни́ нареч., в знач. сказ., разг. / быть сродни́ кому́-л. быць раднёй (блі́зкім) каму́е́будзь;

он мне сродни́ ён мне радня́.

сродни́вшийся

1. прич. які́ (што) зрадні́ўся, які́ (што) парадні́ўся;

2. прил. зро́днены; параднёны;

сродни́ть сов. зрадні́ць, парадні́ць;

сродни́ться зрадні́цца, парадні́цца.

сро́дный (сходный) падо́бны; (однородный) аднаро́дны; (родственный) ро́дны;

сро́дные явле́ния падо́бныя (аднаро́дныя) з’я́вы;