Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

снабди́ть сов.

1. забяспе́чыць; (доставить) даста́віць;

снабди́ть рабо́чих инструме́нтами забяспе́чыць рабо́чых інструме́нтамі;

2. (добавить к чему-л.) даць;

снабди́ть кни́гу коммента́риями даць да кні́гі камента́рыі;

снабди́ться разг. забяспе́чыцца.

снабжа́ть несов.

1. забяспе́чваць; (доставлять) дастаўля́ць;

2. (добавлять к чему-л.) дава́ць; см. снабди́ть;

снабжа́ться возвр., страд. забяспе́чвацца.

снабже́нец разг. забеспячэ́нец, -нца м.; даста́ўшчык, -ка́ м.;

снабже́ние ср. забеспячэ́нне, -ння ср.; (доставка) даста́ўка, -кі ж.;

снабже́нческий забеспячэ́нскі;

снабже́нческие организа́ции арганіза́цыі па забеспячэ́нні, забеспячэ́нскія арганіза́цыі.

снабже́нческо-сбытово́й забеспячэ́нска-збытавы́.

снабжённый забяспе́чаны;

сна́добье ср., разг.

1. (народное лечебное средство из различных трав) зе́лле, -лля ср., зёлкі, -лак мн.;

2. уст. (принадлежности, предметы) прыла́ды, -ла́д мн., прычында́лы, -лаў ед. нет.