Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вяз бот. вяз, род. вя́за и (о древесине и собир.) вя́зу м.

вяза́льный вяза́льны;

вяза́льные спи́цы пруткі́;

вяза́льщик вяза́льшчык, -ка м.;

вяза́льщица вяза́льшчыца, -цы ж.

вяза́ние вяза́нне, -ння ср.

вяза́нка ж. вя́зка, -кі ж.; вяза́нка, -кі ж., звя́зак, -зка м.

вя́занный прич., вя́заный прил. вя́заны.

вяза́нье в разн. знач. вяза́нне, -ння ср.;

вяза́ть несов.

1. вяза́ць;

2. (чулки и т. п.) вяза́ць, рабі́ць;

вяза́ться

1. вяза́цца;

2. страд. вяза́цца, рабі́цца; см. вяза́ть 2;

де́ло не вя́жется спра́ва не кле́іцца.