Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

поверя́ть несов., уст.

1. (проверять) правяра́ць; (сверять) звяра́ць;

поверя́ть карау́лы воен. правяра́ць караву́лы;

2. (доверять) давяра́ць;

поверя́ть та́йну дру́гу давяра́ць таямні́цу ся́бру;

поверя́ться страд.

1. правяра́цца; звяра́цца;

2. давяра́цца; см. поверя́ть.

пове́са уст.

1. гуля́ка, -кі м.; ві́сус, -са м.; (озорник) гарэ́за, -зы м.; сваво́льнік, -ка м.;

2. (волокита) залётнік, -ка м., валацу́га, -гі м.

повеселе́вший павесяле́лы;

повеселе́ть сов. павесяле́ць;

повесели́ть сов. павесялі́ць, пазабаўля́ць, паце́шыць;

повесели́ться павесялі́цца, пазабаўля́цца, паце́шыцца.

пове́сить сов., в разн. знач. паве́сіць;

пове́ситься паве́сіцца.

пове́сничать несов., уст. сваво́ліць; (озорничать) гарэ́заваць, дурэ́ць.