поверя́ть
1. (проверять) правяра́ць; (сверять) звяра́ць;
поверя́ть карау́лы
2. (доверять) давяра́ць;
поверя́ть та́йну дру́гу давяра́ць таямні́цу ся́бру;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
поверя́ть
1. (проверять) правяра́ць; (сверять) звяра́ць;
поверя́ть карау́лы
2. (доверять) давяра́ць;
поверя́ть та́йну дру́гу давяра́ць таямні́цу ся́бру;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)