Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пожира́тельница пажыра́льніца, -цы ж.;

пожира́ть несов.

1. (поедать) е́сці, з’яда́ць; пажыра́ць;

2. перен. (поглощать) паглына́ць;

3. перен. (об огне, пламени) пажыра́ць;

пожира́ться страд.

1. е́сціся, з’яда́цца; пажыра́цца;

2. паглына́цца;

3. пажыра́цца; см. пожира́ть;

пожира́ющий

1. прич. які́ (што) есць, які́ (што) з’яда́е; які́ (што) пажыра́е; які́ (што) паглына́е; см. пожира́ть;

2. прил. паглына́льны; пажыра́льны.

пожире́ть, см. пожирне́ть;

пожирне́е сравн. ст.

1. нареч. (тро́хі) тлусце́й; см. жи́рно;

2. прил. (тро́хі) тлусце́йшы; (тро́хі) таўсце́йшы; (тро́хі) сыце́йшы; см. жи́рный;

пожирне́ть сов., разг. патлусце́ць, пасыце́ць.

пожи́тки разг. мана́ткі, -каў ед. нет, пажы́ткі, -каў ед. нет.

пожи́ть сов. пажы́ць;

поживём — уви́дим погов. пажывём — паба́чым.

по́жнивный с.-х. пажні́ўны, паржы́шчавы;

по́жнивные культу́ры пажні́ўныя (паржы́шчавыя) культу́ры;