пожира́ющий
1. прич. які́ (што) есць, які́ (што) з’яда́е; які́ (што) пажыра́е; які́ (што) паглына́е; см. пожира́ть;
2. прил. паглына́льны; пажыра́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)