Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

соприкаса́ние

1. межава́нне, -ння ср.;

2. датыка́нне, -ння ср., дакрана́нне, -ння ср.; см. соприкаса́ться 1, 2;

соприкаса́ться несов.

1. (находиться в смежности) межава́цца;

2. (прикасаться) датыка́цца, дакрана́цца;

3. перен. (вступать в общение) сутыка́цца, мець дачыне́нне.

соприкоснове́ние

1. сутыкне́нне, -ння ср., судакрана́нне, -ння ср.;

2. / находи́ться в соприкоснове́нии межава́цца;

3. перен. (непосредственное общение) сутыкне́нне, -ння ср.; дачыне́нне, -ння ср.;

соприкоснове́нный сутыка́льны.

соприкосну́ться сов.

1. (прикоснуться) даткну́цца, дакрану́цца;

2. (вступить в общение) сутыкну́цца.

соприча́стник уст. саўдзе́льнік, -ка м.

соприча́стность ж. прынале́жнасць, -ці ж., дачыне́нне, -ння ср., даты́чнасць, -ці ж.;

соприча́стный прынале́жны, даты́чны.

сопричисля́ть несов., уст. заліча́ць, залі́чваць, прыліча́ць, прылі́чваць (да каго, да чаго).

сопроводи́ловка ж., разг. суправаджа́льны ліст, суправаджа́льны дакуме́нт, суправаджа́льная (папе́ра).