попива́ть несов., разг. папіва́ць.
попи́ленный папілава́ны, парэ́заны.
попили́кать сов., разг. папілі́каць.
попили́ть сов. папілава́ць, парэ́заць.
попира́ние
1. тапта́нне, -ння ср.;
2. тапта́нне, -ння ср.; папіха́нне, -ння ср.; (гру́бае) парушэ́нне, -ння ср.; зневажа́нне, -ння ср.; см. попира́ть;
попира́ть несов.
1. (наступать на кого-, что-л.) высок. тапта́ць;
2. перен. тапта́ць; (грубо нарушать) (гру́ба) паруша́ць; (оказывать неуважение, оскорблять) зневажа́ць;
попира́ть чьи́-л. права́ тапта́ць (паруша́ць) чые́-не́будзь правы́;
попира́ться страд.
1. тапта́цца;
2. тапта́цца, (гру́ба) паруша́цца; зневажа́цца; см. попира́ть.
попирова́ть сов. пабалява́ць, пабанкетава́ць.
пописа́ть сов.
1. папіса́ць; (много, неоднократно) разг. папапіса́ць, папапі́сваць;
2. (красками) памалява́ць; (долго, неоднократно) папамалёўваць, папамалява́ць;
◊
ничего́ не попи́шешь нічо́га не папі́шаш.
попи́скивать несов., разг. папі́скваць.