попира́ть
1. (наступать на кого-, что-л.)
2.
попира́ть чьи́-л. права́ тапта́ць (паруша́ць) чые́-не́будзь правы́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
попира́ть
1. (наступать на кого-, что-л.)
2.
попира́ть чьи́-л. права́ тапта́ць (паруша́ць) чые́-не́будзь правы́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)