Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

взыска́ть сов.

1. спагна́ць; (заставить уплатить, получить с кого-л.) сыска́ць;

2. (наказать) пакара́ць; налажы́ць спагна́нне;

не взыщи́те не крыўду́йце, (простите) дару́йце (выбача́йце).

взы́скивать несов.

1. спаганя́ць; (заставлять уплатить, получать с кого-л.) сы́скваць;

2. (наказывать) кара́ць; накла́дваць спагна́нне;

взы́скиваться страд.

1. спаганя́цца, сы́сквацца;

2. кара́цца; см. взы́скивать.

взя́тие узя́цце, -цця ср.

взя́тка ж.

1. (подкуп) ха́бар, -ру м., мн. нет;

дать взя́тку даць ха́бар;

2. (в картах) бі́тка, -кі ж.;

взя́тки гла́дки ≅ як з казла́ малака́.

взяткода́тель хабарадава́льнік, -ка м.

взяткополуча́тель ха́барнік, -ка м.

взя́ток м., с.-х. но́шка, -кі ж.

взя́точник ха́барнік, -ка м.;

взя́точница ха́барніца, -цы ж.;