Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

опережа́ться страд. апярэ́джвацца, выпярэ́джвацца;

опережа́ющий

1. прич. які (што́) апярэ́джвае, які́ (што) выпярэ́джвае;

2. прил. апераджа́льны;

опережа́ющий рост тяжёлой промы́шленности апераджа́льны рост ця́жкай прамысло́васці;

опереже́ние апярэ́джанне, -ння ср., выпярэ́джванне, -ння ср.; неоконч. апярэ́джванне, -ння ср., выпярэ́джванне, -ння ср.;

рабо́тать с опереже́нием гра́фика працава́ць з апярэ́джаннем гра́фіка;

опережённый апярэ́джаны, вы́пераджаны.

опере́ние апярэ́нне, -ння ср.;

опере́ние самолёта апярэ́нне самалёта;

опере́тка разг. аперэ́тка, -кі ж.;

опере́точный прям., перен. аперэ́тачны;

опере́тта аперэ́та, -ты ж.

опере́ть сов.

1. абапе́рці, апе́рці (на што); прыпе́рці (да чаго);

2. перен. аснава́ць, угрунтава́ць;

опере́ться абапе́рціся, апе́рціся.