опыле́ние
1. бот. апыле́нне, -ння ср.;
2. (опыливание) с.-х. апы́льванне, -ння ср.; (раствором) апы́рскванне, -ння ср.;
опылённый
1. апы́лены;
2. апы́лены; апы́рсканы; см. опыли́ть.
опы́ливание с.-х. апы́льванне, -ння ср.; (раствором) апы́рскванне, -ння ср.;
опы́ливатель техн. апы́львальнік, -ка м., апыля́льнік, -ка м.; апы́рсквальнік, -ка м.;
опы́ливать несов., с.-х. апы́льваць; апы́рскваць;
опы́ливаться страд. апы́львацца; апы́рсквацца.
опыли́тель
1. бот. апыля́льнік, -ка м.;
2. с.-х. апыля́льнік, -ка м.; апы́рсквальнік, -ка м.;
опыли́тельный апыля́льны;
опыли́ть сов.
1. (подвергнуть опылению) бот. апылі́ць;
ве́тер опыли́л цвето́к ве́цер апылі́ў кве́тку;
2. (порошком) с.-х. апылі́ць; (раствором) апы́рскаць, мног. паапы́рскваць;
опыли́ть поражённые виногра́дники апылі́ць (апы́рскаць) пашко́джаныя вінагра́днікі;
опыли́ться бот. апылі́цца;