Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д ж з и й к л м н о п р с т ф х ц ч ш щ ю я -

а е ё и л о п р с т у ы ь я

оповести́тельный апавяшча́льны, абвяшча́льны;

оповести́ть сов. апавясці́ць (каго); абвясці́ць (каму); (известить) паве́даміць (каму);

оповеща́тель апавяшча́льнік, -ка м.; абвяшча́льнік, -ка м.;

оповеща́ть несов. апавяшча́ць (каго); абвяшча́ць (каму што); (извещать) паведамля́ць (каму);

заблаговре́менно оповеща́ть о собра́нии всех уча́стников за́гадзя апавяшча́ць аб схо́дзе ўсі́х удзе́льнікаў, за́гадзя абвяшча́ць аб схо́дзе ўсі́м удзе́льнікам;

оповеща́ться страд. апавяшча́цца; абвяшча́цца; паведамля́цца;

оповеще́ние апавяшчэ́нне, -ння ср.; абвяшчэ́нне, -ння ср.; паведамле́нне, -ння ср.;

оповещённый апаве́шчаны; абве́шчаны; паве́дамлены.

опога́ненный разг. апага́нены, запаску́джаны;

опога́нивать несов., разг. апага́ньваць, паску́дзіць;

опога́ниваться страд. апага́ньвацца, паску́дзіцца;