опережа́ющий

1. прич. які (што́) апярэ́джвае, які́ (што) выпярэ́джвае;

2. прил. апераджа́льны;

опережа́ющий рост тяжёлой промы́шленности апераджа́льны рост ця́жкай прамысло́васці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)